بيانيه سازمان‌های سکولار دموکرات انحلال‌طلب در مورد سال‌گرد روز شوم ۲۲ بهمن
در این بیانیه آمده است: «هموطنان! بگذاريد امسال سال‌گرد انقلاب اسلامی را امسال در داخل کشور به سکوتی سراسری و در خارج کشور به اعتراضی انحلال‌طلبانه و سکولار دموکراسی خواهانه تبديل کنيم.»
متن کامل بیانیه که برای خودنویس ارسال شده، به شرح زیر است:
هم‌ميهنان گرامی
۳۵ سال پيش، در روز شوم ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، حکومت مستقر بر ايران فرو ريخت، بی‌آنکه جایی و نهادی را برای پاسداری از دست آوردهای مشروطيت باقی گذاشته باشد. و اندک زمانی ديگر، ملتی شادمان از پيروزی انقلاب، بی‌آنکه توانسته باشند ماشين بازتوليد استبداد را در هم شکنند، در روز شوم ديگری به تاريخ ۱۲ فروردين ۱۳۵۸ پای صندوق‌های رأی رفتند تا قانون اساسی مشروطه را ملغی و قانون درهم‌ريخته، نابهنگام، شريعت بنياد، ضد دموکراسی و ضد حاکميت ملی اسلامی را جانشين آن کنند و، بدين‌سان، خسرانی در تاريخ معاصر ما فراهم آمد که دردهای جان‌کاه و نهادهای ناهنجار و عمل کرد ويرانگرش امروز کشور ما را به آستانه‌ی ورشکستگی کشانده و مردمی سربلند و آزادی‌خواه را به ملتی متهم به تروريسم و آشوب آفرينی و يارانه خواه و طالب سبد کلای مجانی تبديل کرده است؛ ملتی که تحت تحريم‌های سنگين اقتصادی خميده شده و، به ناگزير، از تسليم سرشکستگی آور دولت اسلامی‌اش، خوشحال است. بر اين اساس، ۲۲ بهمن يکی از شوم‌ترين روزهای تقويم خورشيدی ما است.
از نظر ما، فرارسيدن سال‌گرد اين‌گونه روزهای تلخ برای ملت، و شيرين برای حاکمان غاصب، و کوشش‌های حکومت خودکامه برای تبديل کردن اين روزها به هنگامه‌ی بازيابی حقانيت خويش، برای مردم رنج کشيده نيز فرصتی است تا، با احتراز از شرکت در نمايشات حکومتی، با خانه نشينی، و با عدم حضور در خيابان‌ها، نظر خود را نسبت به ماهيت کل اين حکومت شرم‌ساری آور ابراز کنند. نقش آفرينان اين حکومت، در مظاهر مختلف بنيادگرایی و اصول گرایی و اصلاح طلبی و اعتدال مداری، همواره می‌کوشند تا در چنين روزهای شومی مردم را به خيابان‌ها بکشانند تا به دنيا نشان دهند که انقلاب شان هنوز زنده و پر طرفدار است. داستان پيشنهاد فريبکارانه‌ی موسوم به «طرح اسب تروا» برای شرکت مخالفان در مراسم ۲۲ بهمن سال پيش و غافل‌گير کردن مأموران حکومت با به تن کردن زيرپوش‌های سبز، که سال گذشته از جانب اصلاح طلبان مطرح شد، نمونه ای از اين‌گونه تلاش‌های مذبوحانه است.
در عين حال، اگر گه‌گاه، مثلا در فرصت‌های انتخاباتی، مردم ناگزير می‌شوند، برای انتخاب «بهترين بد!» يا مهر خوردن شناس‌نامه و سلب نشدن حقوق اندک‌شان، در نمايشات حکومتی شرکت کنند، هیچ‌کس نمی‌تواند آن‌ها را بخاطر آن‌که در ۲۲ بهمن به خيابان نيامده‌اند مجازات کند و لذا فرصت آمدن چنين روزی خود نوعی همه پرسی را نيز ممکن می‌سازد: «در خانه می‌مانيم تا اين حکومت را تأييد نکرده باشيم!»
اما در خارج کشور داستان می‌تواند متفاوت باشد. در اين‌جا از خانه بيرون آمدن و تظاهرات کردن را تنها وقتی می‌توان «نادرست» دانست که اصلاح‌طلبان و طرفداران‌شان بتوانند شعارهای اصلاح طلبانه‌ی خود را بر مردم دل‌زده از حکومت اسلامی تحميل کنند. در واقع، در خارج از کشور، همواره بايد به اعتراض برخاست اما دقت هم کرد که سياهی لشگر اصلاح طلبان نشويم. هر شعاری که در خارج کشور از خط «انحلال طلبی» و «سرنگون سازی» رژيم خارج شود و هم‌چنان اصلاحات «تدريجی» و «گام به گام» را تشويق کند شعاری است ضد خواستاری انحلال اين حکومت، ضد خواستاری لغو قانون اساسی ضد حقوق بشر آن، و ضد استقرار حکومتی سکولار دموکراسی در کشوری که همه‌ی امکانات را برای رشد و توسعه و قرار گرفتن در صف ملل متمدن دنيا دارد.
هموطنان! بگذاريد امسال سال‌گرد انقلاب اسلامی را امسال در داخل کشور به سکوتی سراسری و در خارج کشور به اعتراضی انحلال‌طلبانه و سکولار دموکراسی خواهانه تبديل کنيم.
اتحاد ما فقط در راستای انحلال حکومت اسلامی معنا و اثر دارد.
خطوط انحلال طلبان سکولار دموکرات از صفوف تعمير کاران و اصلاح طلبان خواهان استمرار حکومت اسلامی جدا باد!
به ترتيب الفبا:
اتحاد عشاير و اقوام جنوب ايران
جبههء مردم بلوچستان
جبههء ملی ايران
جنبش سکولار دموکراسی ايران
حزب پان ايرانيست ايران (برون مرز)
سازمان دفاع از حقوق ملی خلق ترکمن
سازمان سياسی ـ فرهنگی ايران پاد
شبکهء سکولارهای سبز ایران
کانون فرهنگی پارس لر بختیاری ایرانبان
گروه ایران امید
گروه رايزنی برای اتحاد
جبههء مردم بلوچستان
جبههء ملی ايران
جنبش سکولار دموکراسی ايران
حزب پان ايرانيست ايران (برون مرز)
سازمان دفاع از حقوق ملی خلق ترکمن
سازمان سياسی ـ فرهنگی ايران پاد
شبکهء سکولارهای سبز ایران
کانون فرهنگی پارس لر بختیاری ایرانبان
گروه ایران امید
گروه رايزنی برای اتحاد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر